De bevalling, hoe de vader het beleeft

Zich organiseren vóór de bevalling

• Denk eraan om naarmate de grote dag nadert je professionele vervanging te organiseren indien dit nodig is, om je partner te kunnen vervoegen van zodra ze dit vraagt.

• Denk op voorhand aan het transportmiddel dat je zal gebruiken om naar de kraamkliniek te gaan. Indien je niet te veraf bent, kan je er te voet naar toe gaan: wandelen helpt dikwijls om het werk te laten vooruit gaan. Zoniet is de auto de meest eenvoudige oplossing, maar denk eraan om vooraf de mogelijke parkeerplaatsen te identificeren. Indien je geen voertuig hebt, aarzel dan niet om een taxi of een ziekenwagen op te bellen.

• Blijf, wanneer de dag aangebroken is, bij haar thuis tijdens het aanbreken van de weeën en vertrouw haar om te beslissen wanneer de tijd rijp is om naar de kraamkliniek te vertrekken. Je kan evenwel nog steeds een richtidee hebben: over het algemeen wordt geadviseerd twee uur regelmatige weeën van telkens 10 minuten te wachten voordat je je verplaatst.

• Denk eraan om, bij het vertrek naar de kraamkliniek, zorg te dragen voor de bagage van je partner en je toekomstige baby: het zou jammer zijn om ze in de opwinding van het moment thuis te laten!

Aanwezig zijn... of niet

• Vandaag is de meerderheid van de vaders aanwezig tijdens de geboorte van hun kind. Nochtans is dit helemaal geen verplichting: praat erover met je partner, indien je je er niet toe in staat voelt en uit openlijk je angst, om samen een beslissing te nemen die jullie beiden goed uitkomt.
Het gebeurt ook dat de aanstaande moeder verkiest te bevallen zonder de aanwezigheid van de vader, uit angst om hem van streek te brengen of om zich beter in « haar eigen wereld terug te trekken ». Indien dit het geval is bij je partner, respecteer dan haar vraag terwijl je je eigen verlangens uitlegt: als je sterk verlangt om aanwezig te zijn, kan ze erdoor geraakt of gerustgesteld zijn en zal ze misschien kunnen aanvaarden dat je haar begeleidt.

• Tenslotte vragen de meeste kraamklinieken, in geval van een keizerssnede, de vader om de kraamzaal te verlaten. Blijf in de buurt: zodra je baby geboren is, kan je hem verwarmen en geruststellen bij zijn eerste kennismaking met de wereld. Denk er dan aan om je hemd uit te doen om hem de onvergelijkbare warmte te bieden van huid-op-huid.

Wat je moet weten voor de grote dag

• Gaande van 2u tot meer dan 24u, is de duur van de weeën extreem variabel. Maar wat ook het objectieve aantal uren is, tijdens een geboorte staat de tijd stil voor jou en je partner. Bereid je dus voor om je over te geven aan de emotie van dit buitengewoon moment, zonder het verloop ervan te willen controleren.

• Laat je partner vrij beslissen om al dan niet gebruik te maken van een epidurale verdoving: zelfs als het voor je moeilijk is om haar te zien lijden, kan de ervaring van de geboorte te willen beleven in haar volle intensiteit.

• De pijn van de bevalling volgt de curve van de contracties: elke contractie begint zacht, neemt dan toe in intensiteit, bereikt een hoogtepunt om dan tenslotte in intensiteit af te nemen. Tussen twee contracties verdwijnt de pijn: je partner zal kunnen profiteren van deze intervallen om op adem te komen en op krachten te komen. Naarmate de weeën voortschrijden, worden de contracties intenser en volgen ze elkaar sneller op. Indien de aanstaande moeder de behoefte voelt om te kreunen of om te schreeuwen, moedig haar dan aan: dit kan haar helpen haar lijden te verdragen.

• Je zou kunnen verrast zijn door de houding van je partner tijdens de weeën: haar manier van zijn zal misschien totaal verschillend zijn in vergelijking met wat je gewoonlijk bij haar ziet. Je zal dan misschien hard je best moeten doen om haar gerust te stellen, maar zonder haar gevoel te banaliseren: erken dat het moeilijk is en moedig haar aan om een mentale band te behouden met je baby gedurende het hele proces van de weeën. De baby levert tegelijkertijd ook een buitengewone prestatie!

• De aanstaande moeder zal de hoofdrol hebben tijdens de bevalling. Nochtans zullen je klachten of je eventuele misselijkheid ook terecht zijn: je kan gebruik maken van de kalmere momenten bij je partner om ze te uiten bij de vroedvrouwen. Ze zullen zorg dragen voor je en zullen je geruststellen opdat iedereen zal genieten van een klimaat van kalmte en sereniteit. Sta het jezelf ook toe om nu en dan de kraamzaal te verlaten indien je er nood aan hebt: eet een hapje, bel naasten op indien je je eenzaam voelt …

Je partner ondersteunen tijdens de weeën

Je vraagt je ongetwijfeld af welke rol je kan spelen tijdens de bevalling. Weet dat alleen al je aanwezigheid een grote steun is. Probeer niet meer te doen dan wat je aankunt: je bent noch de vroedvrouw van je partner, noch haar therapeut. Niettemin kan je, indien ze het aanvaardt, tussenkomen op verschillende niveaus:

• Je kan haar helpen om de goede posities te vinden tijdens de contracties. Een sterke druk van de handen op het onderste van de nieren, of het aanbrengen van vochtige handdoeken gedrenkt in heel warm water in dezelfde zone, helpen vrouwen dikwijls om de pijn te verdragen.

• Je kan ook het ritme van de contracties vaststellen (met behulp van de monitoring indien deze aangesloten is) en haar waarschuwen indien één ervan aankomt, of bij de climax van de pijn haar zeggen dat ze op het punt staat af te nemen.

• Je kan je partner ook helpen om weer op krachten te komen tussen twee contracties, door een teder gebaar, een streling of een boodschap die haar zal toelaten de resterende spanningen af te voeren.

• Let er ook op om een vertrouwensklimaat te scheppen en om haar je eventuele angsten niet te communiceren: ze zal gemakkelijker naar zichzelf luisteren indien ze zich omringd voelt door je serene kalmte.

• Indien je partner gekozen heeft voor de epidurale verdoving en niet afziet, zal je toch een grote rol spelen: wanneer de pijn afvlakt, gebeurt het dat tijdens de geboorte angsten tot uiting komen en zij zal dan behoefte hebben aan je luistervaardigheid en je steun. • Als ze je niets vraagt tijdens de weeën, laat haar dan met rust zonder haar te storen met te veel voorstellen, zelfs indien ze goed bedoeld zijn: tijdens de weeën heeft de vrouw er behoefte aan om in een “bubbel” binnen te treden, waarin je ze niet moet afleiden.

• Ondersteun, op het moment van de geboorte, je partner door haar aan te moedigen. En wanneer de baby geboren zal zijn, kan je de armen uitstrekken en hem aannemen om hem op zijn moeder te leggen. Indien je dit wenst, kan je ook de navelstreng doorknippen: denk eraan om dit aan de vroedvrouwen te vragen tijdens de weeën. Laat je tenslotte meevoeren op je emoties: ze weven de eerste banden die je verbinden met je kind.

• Ga na de geboorte, met je baby naar de eerste pediatrische onderzoeken, en draag hem indien mogelijk zelf: na deze van zijn moeder zullen je armen het meest geruststellend zijn voor hem, zelfs indien je je nog onhandig voelt.