Heeft de komst van je baby spanningen en conflicten veroorzaakt in jullie relatie? Ervaar je (of ervaar je nog steeds) onbegrip en frustratie? Heb je het gevoel dat jij en je partner elkaar niet begrijpen? Wees gerust, dit fenomeen komt zeer vaak voor bij jonge ouders en heeft een naam: de baby clash! Wat veroorzaakt het? Kunnen we het voorkomen? Wat kun je doen als je er middenin zit? Hier vind je alle informatie om de situatie te begrijpen en je te helpen je weg te vinden in dit nieuwe gezinsleven.
Babyclash: wat is het?
Na de lochia of de naweeën is er nog een andere term die we kunnen toevoegen aan het woordenboek van de postpartumperiode: de babyclash. Dit heeft niets te maken met eventuele driftbuien van je baby, maar is een fenomeen dat jonge ouders treft. In tegenstelling tot de baby blues die moeders ervaren (en die kan overgaan in een postpartum depressie), is baby clash de naam die gegeven wordt aan de conflicten, spanningen en crisissen die ontstaan in een relatie na de geboorte van hun baby.
Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat een koppel spanningen ervaart bij de komst van een kind, waarbij vermoeidheid een grote rol speelt. Niet alle ouders zullen echter de situatie op dezelfde manier ervaren en sommigen kunnen zelfs uit elkaar gaan. Daarom is het zo belangrijk om dit fenomeen, de baby clash, te benoemen, de oorzaak en duur ervan te begrijpen en oplossingen te vinden om er zo goed mogelijk doorheen te komen.
"Voor de geboorte van mijn eerste kind zei een goede vriendin tegen me: 'beloof me dat jullie niet uit elkaar gaan voor de eerste verjaardag van je baby, wat er ook gebeurt'. Op dat moment begreep ik die uitspraak niet, ik vond het zelfs 'wereldvreemd'. En toen werd onze dochter geboren en dacht ik terug aan dat gesprek... want ja, de gedachte om mijn man te verlaten schoot inderdaad meerdere keren door mijn hoofd omdat ik het gevoel had dat we elkaar totaal niet meer begrepen. Maar we hielden vol en vonden onze draai weer. De mogelijkheid om dit opnieuw te moeten doormaken met een tweede kind maakt me wel erg bang." Karen, 31 jaar, mama van Léah.
Wat veroorzaakt een babyclash?
Ouders kunnen ervan getuigen dat de postpartum periode (die meer dan 3 jaar na de geboorte van je kind kan duren) een echte hormonale achtbaan is voor moeders en een emotionele voor beiden. Tussen de mama die geleidelijk herstelt van haar zwangerschap en bevalling, en de jonge ouders die hun nieuwe rol ontdekken maar ook een nieuw evenwicht met deze baby, is het normaal dat je je houvast verliest.
Voeg daar een gebrek aan slaap met onderbroken nachten aan toe en je hebt de perfecte voedingsbodem voor nervositeit, gebrek aan helderheid... en spanningen! Bovendien brengt de komst van een kind in sommige gevallen niet alleen de nachten van de ouders in de war, maar brengt het ook een hele reeks emoties naar boven die conflicten binnen het koppel kunnen versnellen of veroorzaken. De mentale belasting en een onevenwichtige taakverdeling kunnen leiden tot frustratie bij een van de partners. De een voelt zich niet begrepen of niet voldoende gewaardeerd, de ander kan zich buitengesloten of afgewezen voelen door een nieuwe symbiotische mama-baby of papa-baby relatie. Het is hier waar het belangrijk is om onderscheid te maken tussen het "verliefde" koppel en het "ouderlijke" koppel. In het eerste geval is de relatie gebaseerd op romantische gevoelens, in het tweede geval gaat de aandacht vaak naar de kinderen, en niet meer naar het koppel en/of naar zichzelf. In een dagelijks leven dat kan worden getypeerd door slaapgebrek en alle taken om voor je kind te zorgen, kan de afwezigheid van tijd als geliefden een impact hebben op relaties.
Ten slotte kan de komst van je baby oude kindertijdwonden oprakelen waarvan je dacht dat ze opgelost of diep begraven zaten. Meer dan de dagelijkse beslommeringen, is het het gedroomde beeld van je partner in zijn/haar rol als ouder dat niet (meer) voldoet aan wat je had verwacht.
"Ik denk dat we een baby clash hebben meegemaakt die bijna eindigde in een scheiding enkele maanden na de geboorte van onze zoon. Maar we zeiden tegen elkaar dat het niet zo kon eindigen, we namen een pauze om afstand te nemen, we hebben veel gepraat, ook geschreven, om eindelijk de dingen uit te spreken. Ik besefte niet dat ik alles wat met onze baby te maken had enorm controleerde terwijl ik mijn man verweet dat hij niet genoeg deed. Hij voelde zich ontmoedigd, niet goed genoeg en emotioneel volledig afgewezen. Ik voelde me alleen in het regelen van alles, onbegrepen en niets anders telde behalve mijn zoon. Het heeft lang geduurd, maar we hebben ieders plaats weer in evenwicht gebracht" Mélisa, 36 jaar, mama van Léon
Kunnen we ons voorbereiden op een babyclash?
Absoluut! Zoals Eve Simonet zei toen ze over haar documentaire over de postpartumperiode sprak: "kennis is macht". Naast de voorbereidingscursussen voor de bevalling en het ouderschap (die je idealiter samen volgt), kan je het gesprek in de vierde maand aangrijpen om met je vroedvrouw te praten. Dit is de perfecte gelegenheid om als koppel na te denken over jullie nieuwe leven met de baby die op komst is. Het laat je toe om zaken rond de geboorte te bespreken en als koppel te praten over wat er gaat komen.
Dit lijkt misschien onbelangrijk, maar het is een eerste stap naar de praktische kant: wie zal de zorg op zich nemen als de moeder bij elke voeding borstvoeding geeft? Hoe gaan we de nachten verdelen? Enzovoort. Natuurlijk zijn dit op dit moment alleen maar gesprekken en kan de realiteit anders zijn wanneer de baby er eenmaal is. Toch kun je zo de dingen al bespreken en rustig elkaars gevoelens peilen... en dat nog voor de geboorte.
Hoelang duurt een babyclash ?
Elk verhaal is uniek en een baby clash duurt natuurlijk niet bij elk koppel even lang. Om je toch een idee te geven: het kan variëren van enkele weken tot enkele maanden. Daarom is het zo belangrijk om je bewust te zijn van deze situatie, zodat je er samen iets aan kunt doen en er samen uit kunt komen.
Hoe kom je een babyclash te boven?
De twee "hulpmiddelen" die je kunnen helpen om uit deze situatie te komen zijn dialoog en concrete acties.
Een helpende hand om beter te communiceren
Wat de dialoog betreft, het lijkt vanzelfsprekend, maar wanneer je je in een gespannen situatie bevindt, kan het onmogelijk, te laat of onoverkomelijk lijken. In zulke gevallen kan het inschakelen van een derde persoon om de dialoog weer centraal te stellen in de relatie een echte troef zijn om de situatie te verbeteren. De tijd nemen om met elkaar te praten en de woorden te vinden die ieders gevoelens uitdrukken, zijn de eerste stappen om samen vooruit te gaan.
De eerste stap om de dagelijkse last te verlichten: hulp vragen aan een naaste
Slaapt je baby nog niet door en kan je partner je niet zoveel aflossen als je zou willen? Kun je misschien 1 of 2 nachten per week gedurende een bepaalde periode hulp krijgen van een naaste? Of enkele uren overdag zodat je wat kunt slapen en bijkomen. Door jezelf momenten alleen of met z'n tweeën te gunnen, kun je weer overzicht krijgen en vertrouwde ankerpunten terugvinden waardoor je je beter gaat voelen. Een maaltijd delen zonder onderbreking waarbij iedereen kan eten wanneer het eten nog warm is: het lijkt simpel, maar het helpt om de band te herstellen en intimiteit en verbondenheid terug te vinden. Als je geen beroep kunt doen op je familie, probeer dan eens rond te kijken of een vriend(in) je een paar uurtjes kan helpen. Vergeet niet dat een gelukkige moeder en een gelukkige vader, gelukkige ouders maken... en kinderen die zich goed voelen!
Tweede stap om spanningen te beperken: prioriteiten stellen in uw taken
Uiteraard is er één onderwerp dat je niet kunt vermijden als je het dagelijks leven aangenamer wilt maken: de mentale belasting. Om overbelasting en de bijbehorende spanningen te voorkomen, ga samen zitten en denk na over de prioriteiten: je kunt niet alles doen en dat is niet erg. Het lijkt misschien vanzelfsprekend, maar er samen over nadenken en praten zorgt ervoor dat iedereen op dezelfde golflengte zit en voorkomt "verwijten" (of wat als zodanig kan worden opgevat) omdat de ene dacht dat de andere iets zou doen.
Derde actie om zich beter te voelen: anticipeer zoveel mogelijk
Tot slot zijn er kleine dingen die je soms kunt voorbereiden om het dagelijks leven gemakkelijker te maken, vooral bij onverwachte drukte. Dit varieert van maaltijden die je van tevoren kunt invriezen om altijd snel iets klaar te hebben, tot je partner die de boodschappen en de was doet zodat jij kunt uitrusten.
Scheiding door de babyclash: hoe ga je ermee om?
De komst van een baby zet de dynamiek van een relatie volledig op zijn kop. Deze grote verandering kan leiden tot een periode van spanning die we de babyclash noemen. Volgens onderzoek krijgt ongeveer 60% van de koppels hiermee te maken na de geboorte van hun kind. In bijna 20% van de gevallen leidt deze crisis helaas tot een scheiding.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de babyclash een veel voorkomende fase is in de overgang naar het ouderschap. Deze moeilijke periode is niet onvermijdelijk. Het weerspiegelt vaak een behoefte aan aanpassing aan de nieuwe verantwoordelijkheden, opgebouwde vermoeidheid en gebrek aan tijd voor jezelf en je relatie. Als je beseft dat deze spanningen normaal zijn, kun je er beter mee omgaan en ze vooral samen overwinnen.
Een van de meest verzwarende factoren bij de babyclash is slaapgebrek. Het kan je prikkelbaar maken, je geduld verminderen en je vermogen om met conflicten om te gaan aantasten. Daarom wordt sterk afgeraden om belangrijke beslissingen te nemen zolang je slaappatroon niet weer op een acceptabel niveau is. Door tijd voor jezelf te nemen, zelfs kort en apart van elkaar, kan de druk afnemen en krijg je nieuwe energie.
Voor veel koppels helpt het raadplegen van een relatietherapeut om deze periode rustiger door te komen. Dankzij hun luisterend oor en expertise helpt de professional om de dialoog te herstellen en escalatie van conflicten te voorkomen. Veel getuigenissen tonen aan dat koppels die samen de babyclash overwinnen, vaak sterker uit deze beproeving komen.
Als jouw relatie een babyclash doormaakt, zijn er verschillende mogelijkheden om hulp te krijgen:
- Therapeutische begeleiding: Psychologen en therapeuten gespecialiseerd in relaties kunnen je een veilige ruimte bieden om te praten en je blokkades te begrijpen.
- Steun van familie en vrienden: Onderschat niet hoe belangrijk een luisterend oor kan zijn. Praten met vertrouwde naasten helpt vaak om afstand te nemen.
- Gezinsbemiddeling: Een bemiddelaar kan de dialoog tussen partners in crisis vergemakkelijken.
- Ouderschapstrainingen en workshops: Deze programma's bieden concrete tools om beter te communiceren, conflicten te beheersen en je relatie te behouden.
- Steungroepen voor ouders: Je ervaringen delen met andere ouders die met de babyclash te maken hebben, is vaak geruststellend en verrijkend.
- Medische opvolging: Als je extreme vermoeidheid, angst of aanhoudend onbehagen ervaart, is het essentieel om een zorgverlener te raadplegen.
- Documentatie en zelfstudie: Er zijn veel boeken, podcasts, blogs en online bronnen om de babyclash te begrijpen en samen te leren hoe je eruit kunt komen.
Hoe voorkom je de babyclash ?
De babyclash voorkomen betekent vooral zorgen voor open en respectvolle communicatie binnen je relatie. Het is essentieel dat je vrijuit kunt praten over je gevoelens, angsten en frustraties, zonder oordeel. Dit versterkt het wederzijds begrip en voorkomt dat spanningen zich opstapelen.
Denk ook aan het organiseren van quality time samen. Ook al zijn ze kort, deze momenten zonder de baby zijn kostbaar om weer verbinding te maken en de intimiteit in je relatie te onderhouden.
Wees niet bang om hulp te vragen. Een beroep doen op familie, vrienden of professionals is geen teken van zwakte, maar een bewijs van inzicht en zorg voor jezelf en je relatie.
Tot slot helpt het aansluiten bij steungroepen voor jonge ouders om te beseffen dat je niet de enige bent die deze moeilijke momenten doormaakt. Uitwisselen met anderen kan je echte morele steun en praktische adviezen opleveren.
Kortom, de babyclash is niet het einde. Met communicatie, steun en wat afstand kan deze fase een kans worden om samen te groeien in je nieuwe leven als ouders.
